In een boek kruipen
Vergeef me de matige kwaliteit van de foto. Het gaat om de voorstelling en die is wel duidelijk. We zien een kunstwerk, getiteld ‘Lying objects’. Het is uit 1992, een foto gemaakt door Laurie Simmons. Ik kwam het tegen bij een bezoek aan het MCA in Chicago, het museum voor moderne kunst. We zien een boek, of beter: een mooie, oude band met een titel. En we zien een beeld van het onderlichaam van een ongeklede persoon (een vrouw?) die bezig is in dat boek te kruipen. Een mooi spel van omgekeerde formaten waardoor er een nieuw licht op valt.
‘In een boek kruipen’ staat in het Nederlands voor: je helemaal overgeven aan het verhaal dat je leest, er in opgaan, een beetje van de wereld zijn, jezelf verliezen.
Iedere lezer herinnert zich wel een of meer boeken waarin dat gebeurde. Zelf denk ik dan gelijk aan Van de koele meren des doods van Frederik van Eden en aan Een mens van goede wil van Gerard Walschap, twee boeken waar ik 55 jaar geleden helemaal in kroop. (Of dit bij herlezing nu opnieuw het geval zou zijn – ik heb het nog niet uitgeprobeerd).
Laurie Simmons ontdoet de uitdrukking ‘In een boek kruipen’ in dit beeld van zijn metaforische lading en neemt hem letterlijk. Hoe ziet dat er dan uit? Zo dus.
En zo werd een kunstwerk aanleiding voor een esthetisch ervaring die allerlei herinneringen oproept. En aanleiding voor een blog.
En natuurlijk ben ik benieuwd naar de boeken die voor jou zo’n ervaring opleverden!
