In de kraamkamer
Voordat jij een boek kunt lezen is er al heel wat gebeurd. De schrijver was hard aan het werk, de proeflezers, de redacteur, de drukker, de uitgever, de boekhandelaar. Een verhaal wordt al heel vaak gelezen voordat het in boekvorm verschijnt. Soms gunt een schrijver zijn lezers een kijkje in de kraamkamer.
Voor beginnende schrijvers zal het boek De wil en de weg van Jan Brokken een goudmijn zijn. Brokken interviewde veel bekende schrijvers over hun werkwijze en verwerkte deze gesprekken aangevuld met zijn persoonlijke ervaringen later in dit mooie overzicht. Prachtig te zien hoe enorm auteurs kunnen verschillen in de manier waarop ze werken. De een maakt gedetailleerde schema’s (Hugo Claus), de ander begint gewoon met een vaag idee en een blanco vel papier (Harry Mulisch). Sommigen hebben het verhaal al tot in detail in hun hoofd, anderen laten het verhaal al schrijvend zichzelf vertellen.
Ook Renate Dorrestein schetst in Het geheim van de schrijver een helder beeld van de manier waarop fictie ontstaat en wat fictie eigenlijk is. Misschien is fictie zelfs wel realistischer dan de werkelijkheid.
Dorrestein gaf veel ruimte aan de groei van het verhaal tijdens het schrijven. Ze wist dat het vinden van een goede zin of alinea soms een ware worsteling kan zijn.
Beginnende schrijvers kunnen ook hun voordeel doen met een belangrijke tip van ster-auteur Stephen King. Die geeft in Over leven en schrijven een nuttig advies. Als je denkt dat je boek aardig af is, leg het dan minstens zes weken weg. Lees het daarna opnieuw, met het rode potlood in de ene hand en een denkbeeldig gummetje in de andere en stel jezelf de dwingende opdracht: ik schrap 10% van de tekst.
Echt, het is een geweldig advies. Dat weet ik uit ervaring.
(Dit blog verschijnt gelijktijdig in de Voorschotense Krant, 25 augustus 2023)
