Eén met een boek
‘Wat ik las begeleidde me in mijn slaap en uit mijn slaap, ik was bij bewustzijn en bewusteloos, wakend, slapend en dromend in het boek. Nooit eerder en nooit later ben ik zo in een boek verzonken geweest, zo verloren in een boek, zo één met een boek’.
Was getekend: Bernhard Schlink, De kleindochter.
Ik kwam het citaat tegen op Twitter (soms gebeurt daar ook iets moois) en moest onmiddellijk denken aan de boeken die ik in één ruk uitlas. Nou ja, één ruk, ’s nachts lag het onder mijn kussen en om er volgende ochtend onmiddellijk mee door te gaan.
Het gold twee boeken in het bijzonder: Van de koele meren des doods van Frederik van Eeden en Een mens van goede wil van Gerard Walschap.
Hebt u/heb jij ook zulke ervaringen? Ben benieuwd!