De Hollander

De Hollander

De Hollander, Een Waddenthriller, geschreven door Mathijs Deen, is een spannend en vooral heel goed geschreven boek. 

De Hollander, zo wordt hij genoemd, de Duitse inspecteur Liewe Cupido, opgegroeid op Texel maar nu in de Nederlandse Waddenstreek informeel aanwezig als rechercheur van de Duitse politie waar hij werkzaam is. De aanleiding: het overlijden van een wadloper, aangetroffen op een zandplaat (‘De Hond’) waarvan niet duidelijk is of het behoort tot Duitsland of tot Nederland. Afijn, voldoende aanleiding, ook als gevolg van incompetent gedrag van de Nederlandse marechaussee-commandant, voor een hoop gedoe. 

De omgekomen wadloper heet Klaus Smyrna. Hij is een van de drie verwoede wadlopers uit de omgeving, die vaak samen op pad gaan. Ook ditmaal was dat de bedoeling. Ze zouden de unieke route naar het eiland Borkum lopen (de Mount Everest voor wadlopers), maar een van de drie (Aron Reinhard) trekt zich op het laatste moment terug. Klaus Smyrna en Peter Lattewitz (zwager van Aron Reinhard) gaan wel op pad. 

Wat er precies op de zandplaat is gebeurd, blijft ook na terugkomst van Peter onduidelijk. Peter maakt een verwarde indruk, zijn verhaal lijkt niet te kloppen. De scherpe Cupido, later bijgestaan door Xander Rimbaud, komt geleidelijk achter de oorzaak van de toch raadselachtige dood van Klaus. Wat aanvankelijk werd afgedaan als een noodlottig ongeval blijkt er bij nader onderzoek totaal anders uit te zien.

De Hollander heeft als ondertitel Een Waddenthriller, en dat is het ook. Het speelt op de uitgestrekte, mooie maar ook zo veranderlijke en verraderlijke Wadden. Het boek opent met een kaart van dit uitgestrekte gebied zodat de lezer redeneringen in het boek kan volgen. Ik krijg de indruk dat Deen het gebied heel goed kent, anders kun je zo, met kennis van zaken, schrijven. Het verhaal, een thriller dus, is best spannend. Ik bleef doorlezen (het werd een latertje). 

Het knappe is dat Deen de hongerige lezer telkens een nieuwe brok informatie toewerpt waardoor hij blijft kauwen op de precieze toedracht. Kortom, echt een lekker verhaal. Goed te volgen, overtuigend, goed gedoseerd.

Maar ik ga graag verder met mijn waardering. Waar ik echt van genoten heb, is de sobere en tegelijk heel precieze stijl waarmee Deen dit verhaal opdient. In besprekingen van andere, vaak vertaalde thrillers op deze site heb ik bij herhaling mijn ergernis uitgesproken over allerlei overbodig gebabbel, over persoonlijk gedoe tussen politiefunctionarissen, over bladvulling. Omdat het verhaal anders te dun is moeten er wat ondergeschikte verhaallijntjes worden getrokken. Veel blah blah. Nou, dat is in De Hollander dus helemaal afwezig. Ik vond het een verademing. 

En niet alleen dat, de sobere stijl past ook helemaal bij de omgeving waar het verhaal speelt, een omgeving met weinig poespas en veel ruimtelijkheid. Binnen die sobere stijl weet Deen heel precies en trefzeker zijn personages neer te zetten als herkenbare en levende personen. Nogmaals, ik heb ervan genoten.

Mathijs Deen, De Hollander. Een Waddenthriller. Alfabetuitgevers, 2022. Ik las het e-book. 228 pag. Het boek is te koop of te bestellen bij uw vertrouwde boekhandel of bij managementboek.nl.. Na De Hollander verschenen nog twee delen in deze fijne serie: De duiker en De redder.