De echoman
Thrillers lees ik tussendoor, ter afwisseling van andere genres zoals romans of beschouwend werk, filosofie. Misschien daarom stel ik geen hoge eisen. Het gaat me om de spanning, weten hoe het afloopt, ‘whodunnit’, zoiets. En omgekeerd eis ik niet van de auteur dat hij hoge eisen stelt aan de lezer, maar wat ik wel verwacht is dat de auteur de lezer een beetje serieus neemt. Ik geloof dat Sam Holland dat met De echoman niet helemaal goed begrepen heeft.
Hou je van bloed? Heel veel bloed? Bloed op alle wanden van een kamer? Bloed op elke denkbare plek, breed uitgemeten?
Hou je van heel veel moorden in een boek, dus niet eentje die moet worden opgelost, maar tientallen?
Hou je van gruwelijke details over die moorden, zoals verkrachtingen, onthoofdingen, lijken in stukken gehakt, huid die van een rug is afgesneden, verwijderde geslachtsdelen….?
Vind je het niet verwonderlijk dat een ‘toevallige’ jonge vrouw op basis van beperkte gegevens eerder de associatie met een seriemoordenaar heeft dan de politie. En dat ze bovendien de details kent van verschillende seriemoordenaars zonder dat de roman duidelijk maakt wanneer ze die kennis heeft opgedaan?
Vind je het niet vervelend om voor de zoveelste keer te maken te hebben met een politieteam waarin familieleden elkaar deels in de weg zitten?
Ben je niet uitgekeken op de zoveelste politiechef die weinig belangstelling toont voor de zaak maar alleen let op budgetten en op wat de buitenwereld verwacht en daarom niet meer doet dan de druk op het team opvoeren?
Vind je het niet vervelend als de ‘hints’ van de auteur om de verwachtingen van de lezer in een bepaalde richting te sturen, nergens op slaan?
Maakt het je niet uit dat dingen niet tegelijk kunnen? (Ik probeer niets weg te geven, maar vraag je als je het boek gelezen hebt hoe jij vindt dat ‘de dader’ dit allemaal heeft kunnen doen, terwijl hij toch tegelijkertijd bezig was met …).
Zou jij het niet raar vinden als er steeds melding wordt gemaakt van de acties van de forensische dienst maar dat er nooit resultaten worden gemeld?
Nee? Oké dan. Enjoy De echoman en laat me weten wat jou leesplezier bezorgde.
Sam Holland, De echoman. Vertaling Inge Zweerdijk. HarperCollins Holland 2022, 383 pagina’s.