Sneltesten
Je komt thuis nadat je bij boekhandel de Kler het boek hebt opgehaald dat je had besteld. Dat gebeurde niet zo maar. Je las een positieve bespreking in de krant. Het boek valt in het genre dat je het liefst leest. Bovendien, van deze auteur las je eerder wat en met genoegen. Kortom, je hoefde niet zo lang na te denken of je dit boek zou kopen voor de boekenbon die je nog had liggen.
En nu ligt het daar, op je tafel. Keurig ingepakt. De aardige dame achter de toonbank vroeg nog of het een cadeautje is. ‘Ja, zeker! Voor mezelf.’ De dame glimlachte en koos het mooiste papier dat ze had.
Om iets terug te doen verwijder je het plakband zonder het papier te beschadigen. Niet dat je dat papier direct weer gaat gebruiken, maar toch, je weet maar nooit. Je pakt het boek op, je streelt met je hand over het kaft. Hoe voelt het? En dan? Wat gebeurt er als eerste? Onderwerp je het boek aan een sneltest? Want je weet: leesplezier begint hier. Waaruit bestaat die sneltest?
Ik legde de vraag voor aan de Facebookgroep Samenlezenisleuker. Dat leverde een rijk overzicht aan acties op die soms al in de winkel, dus voordat het boek wordt gekocht, worden uitgevoerd.
Je doet niks dan het boek op het stapeltje ‘nog te lezen boeken’ te leggen.
Je bekijkt met meer dan een vluchtige blik de titelpagina en probeert een relatie te leggen tussen de illustratie en de titel.
Je leest het colofon om te zien wie de vormgever en/of vertaler is, welke druk, welke uitgever.
Je kijkt hoe dik het is/hoeveel pagina’s het bevat.
Je leest de achterkant tekst en eventueel andere omslagteksten.
Je kijkt bladert onmiddellijk door naar de laatste pagina’s en kijkt alvast hoe het boek afloopt.
Je leest het motto en zoekt naar een verbinding met de titel.
Je leest het Vooraf om alvast een beginnetje te maken.
Je bekijkt/bestudeert de inhoudsopgave.
Je kijkt naar het lettertype en de lettergrootte, de frequentie van witregels, de breedte van de kantlijnen en blanco pagina’s, kortom de bladspiegel.
Je kijkt of er illustraties in zitten.
Je leest de Proloog van het verhaal (indien aanwezig).
Je kijkt of en zo ja, wie de auteur bedankt. Is het weer het bekende ritueel of lees je iets origineels?
Je kijkt of er geen omgevouwen pagina’s in zitten of aanwijzingen dat sprake is van een misdruk.
Je slaat het open op een willekeurige pagina en begint daar een stukje te lezen, als voorproefje (of deed je dit al in de winkel?)
Je gaat een passend plaatsje vrijmaken in je boekenkast.
Je leest alvast een stuk van het eerste hoofdstuk.
Je strijkt met de toppen van je vingers over een pagina om te voelen.
Je neemt het boek in de hand en draait het een paar maal om.
Je schrijft er je naam in, misschien de datum van aanschaf, en heel misschien plak je je ex libris op de titelpagina.
Je vouwt het boek open op een willekeurige plek en snuift de lucht op van ‘vers’ papier en ‘verse’ drukinkt.
Je kijkt of er voet- of eindnoten in de tekst zitten.
Je kijkt of er een literatuurlijst in zit en zo ja, wat daar zoal op staat. Ken je hier titels van? Welke indruk geven die je?
Je leest de (fragmenten van) recensies zo die opgenomen zijn.
Best een veelzijdig lijstje toch? Of ontbreekt er nog iets?
Reacties zijn welkom op harmklifman@hotmail.com.
Dit blog verscheen op 24 september 2021.ook in de Voorschotense Krant.