De gebroeders Glebbeek
Zie ze daar zitten, de gebroeders Glebbeek. Frits, Harry en Hans die aan het voorlezen is. Ze zitten buiten voor de ingang van Kasteel Slangenburg in Doetinchem waar ze met elkaar een paar dagen verblijven. Hun Australische hoeden trekken mijn aandacht, maar vooral dat voorlezen. Gebeurt dat vaker?
Voorlezen
In de bibliotheek van het kasteel hoor ik Hans, zittend in een hoek, bij zichzelf hardop lachen. Hij leest Open op zondag. Korte reisverhalen van Ed Bruinvis. Later, in de huiskamer, zie ik hem uit hetzelfde boek voorlezen, zijn broers in volle aandacht.
‘Nee hoor, dat doe ik alleen als we hier zijn en als ik dan iets leuks tegenkom’, legt Hans uit. Zijn ze alle drie lezers? Nou, Frits niet zo. Die leest wel de krant en allerlei nieuwtjes. ‘Maar voor een boek heb ik geen geduld. Ik heb ze wel, ze staan keurig in de kast, een beetje te verstoffen. Maar lezen, nee.’
De tijd doorgronden
Harry leest wel, vooral historische verhalen. Hij heeft een abonnement op Historia, een uitgave van National Geographic. Verhalen over de oudheid, over opgravingen en onderzoekingen interesseren hem. ‘Heel boeiend om te zien hoe wetenschappers onderzoeken hoe het vroeger was, hoe dingen zich ontwikkeld hebben en hoe ze daar achter zijn gekomen. Dat verleden is heel boeiend. Je komt er steeds weer bij terug.’
Frits is dat met hem eens. ‘Als je het verleden niet doorgrondt, doorgrondt je ook de toekomst niet. Zonder het verleden geen toekomst.’ En hij gaat filosoferend verder: ‘Ieder mens heeft een verleden. Dat verleden ken je, de toekomst ken je niet. Die leer je kennen door het verleden.’ Daarom hekelt hij de kortzichtigheid die hij tegenwoordig vaak aantreft. Neem nou die monumenten van oude ‘helden’ die nu verguisd worden en van hun sokkel getrokken. ‘Maar waarom staat die man daar, wat heeft hij gedaan. Daar moet je vooral over praten. Door het standbeeld weg te gooien, gooi je het verleden weg. Dat is niet goed.’
Thrillers
Anders dan Frits en Harry is Hans juist een fervent lezer. Vooral van thrillers, bij voorkeur van Amerikaanse schrijvers, waaronder Karin Slaughter en Stephen King. ‘Maar het verhaal moet niet te gewelddadig zijn, anders leg ik het gelijk weg en lees ik echt niet verder.’ Hij leest vooral rond 16.00 uur en ’s avonds tijdens de reclameblokken op de televisie. Die thrillers koopt of leent hij niet zelf, hij krijgt ze meestal van zijn kinderen of van vriendinnen van de kookclub die weten dat deze boeken zijn voorkeur hebben. O ja, het werk van Simone van der Vlugt leest hij ook graag.
Kijken naar een boom
Naast thrillers leest Hans ook graag boeken van Rudolf Steiner, de voorman van de antroposofie. Die koopt hij wel. ‘Die boeken zijn geestelijke wetenschap. Ze geven antwoorden op de vraag of dit nu alles is of dat er nog meer is. Ze geven een soort houvast in het leven. Ik geef een voorbeeld. Als ik naar een boom kijk, dan zie ik meer dan die boom. Neem die prachtige plataan in de tuin achter het kasteel, die is zo mooi rond en open. Het lijkt wel een koepel, een kerk. Hoe komt het dat deze boom zo gegroeid is? Dat is niet zo maar.’
Frits: ‘Hans beleeft zo’n boom anders dan Harry en ik. Ik kijk meer naar de techniek, naar hoe lang hij er al staat en hoe hij zo heeft kunnen groeien. En dan hoor ik hem kreunen van ouderdom.’
Harry: ‘ ik kijk vooral naar de kleur en noem zo’n boom altijd de koning van de natuur.’
Terras
Frits, Harry en Hans, zo maar drie broers, alledrie weer single. Twee wonen in Amsterdam-Noord, de derde werkt er. Na jaren van langs elkaar heen leven, hebben ze elkaar weer opgezocht. Nu wandelen ze wekelijks, op woensdagavond. Meest van tijd rechtstreeks naar het terras, een eind verderop. En regelmatig verblijven ze samen een paar dagen op het kasteel. Daar leest Hans voor.
